Hoe is mijn 'levenskunst' ontstaan: het verzamelen van nostalgische gebruiksvoorwerpen en brocante woondecoraties.
In het kort
Ik ben een beetje een doorsnee moeder: getrouwd met mijn jeugdliefde en heb twee gezonde zonen die erg belangrijk voor mij zijn. Verder heb ik een parttime baan. Ik heb nooit interesse gehad in merkkleding, in dure auto's of design voorwerpen, maar ben al heel lang gek op koopjes, tweedehandsspullen en nostalgie. Mijn 'verzamelkoorts' is pas echt begonnen op vakantie in Frankrijk, thuis zocht ik op het internet naar de herkomst van de voorwerpen die ik daar had gekocht. Nu vind ik het nog steeds leuk om op internet te zoeken naar de herkomst en de leeftijd van het voorwerp. Wanneer ik een rommelmarkt of kringloopwinkel bezoek, duik ik direct daarna achter de computer. Zo is dit web-log ontstaan!
Mijn jeugd
Mijn ouderlijk huis was praktisch ingericht, een Lundiakast een leren bankstel en een wollen tapijt. Maar in het huis van mijn opa en oma was de warmte voelbaar, zij straalden liefde uit voor elkaar en voor mij. Het is net alsof de voorwerpen in het huis van mijn grootouders onderdeel waren van dat gevoel van geborgenheid. Ik vond de kleine ovalen zijden schilderijtjes aan de muur heel bijzonder, maar ook de prent van Otto Eerelman: de paardenmarkt. Ze hadden ook een aantal kleine voorwerpen zoals beeldjes en natuurlijk een letterdoos met allemaal kleine souvenirtjes erin. Vooral met het muziekdoosje, een huisje met een klein mannetje en vrouwtje erin kon ik heel lang spelen. We gingen vaak op bezoek naar de familie van mijn oma. Als we daar gingen eten werd de tafel prachtig gedekt, compleet met tafelkleed en mooi oud bestek. Als kind had ik dus al oog voor kitsch en 'bling bling'.
Middelbare schooltijd
In mijn middelbare schooltijd zijn wij twee keer op vakantie geweest naar Engeland, hier bezochten wij pittoreske dorpjes (York en Brighton), het land van James Herriot en een aantal kastelen, die prachtig waren ingericht. Mooie gordijnen in Engelse Cottage style en Gobelin meubelstoffen, dat waren net schilderijen op zich, met veel pastelkleuren en bloemen, heel veel bloemen! Maar ook prachtige quilts, serviezen en muziekdoosjes die voor mij toen niet te betalen waren. Mijn liefde voor nostalgie is misschien ook wel aangewakkerd tijdens de kunstgeschiedenis lessen op de Havo. Ik kreeg toen een voorliefde voor de renaissance (Leonardo da Vinci en Michelangelo), maar ook voor de mooi versierde kerken en het paleis van Versailles (http://en.chateauversailles.fr/homepage). Ook leerde ik de impressionistische schilderijen van bijvoorbeeld Monet waarderen. Ik herinner me ook een prachtig schilderij van Madame de Pompadour, alhoewel ik in eerste instantie niet meer wist wie het geschilderd had. Pas jaren later kwam ik er dus achter dat dit geschilderd was door Boucher. (Lees verder over dit verhaal onder het kopje 'schilderijen'.) De rode draad in mijn verhaal is toch de voorkeur voor 'romantisch' getinte voorwerpen en afbeeldingen. Die zijn vaak uit de periode van de Romantiek, Renaissance of Rococo http://www.stedentipsvoortrips.nl/kunsthistorie/rococo.htm
Toen ik op de middelbare school zat, had ik een vriendin die poppen verzamelde, daarvoor struinden wij allerlei rommelmarkten, kleine winkeltjes en 'antiekboerderijen' af. Toen kocht ik vooral gebruiksvoorwerpen, zoals een mooie leren dokterstas, een kom, vaas of een bijzettafeltje, omdat ik het geld nog niet over had voor 'mooie woondecoraties'. Alhoewel 'mooi' natuurlijk een kwestie van smaak is.
Rome
Op mijn 21e ben ik met mijn (toen nog toekomstige) schoonzusje naar Rome geweest. Tijdens deze 'cultuurreis' keek ik vooral naar de versieringen in de kerken, zoals de Santa Maria Maggiore http://romanchurches.wikia.com/wiki/Santa_Maria_Maggiore en de plafondschildering in de Sixtijnse Kapel van Michelangelo, het hoogtepunt van de renaissance. We hebben in een paar dagen met de metro zoveel mogelijk bekeken, tot onze voeten jeukten van bloedende blaren. We proefden van de sfeer, het eten en ademden de cultuur in.
Moederschap
Toen ik op mijn 30e moeder werd, stond alles in het teken van mijn kind. Hij was een echt groot wonder, het mooiste dat een mens kan overkomen. Dus het huis was praktisch ingericht, veilig voor een kind en met veel ruimte voor speelgoed, heel veel speelgoed. Vanwege een jong kind met al het speelgoed in huis had ik op dat moment ook geen behoefte aan veel mooie woondecoraties. Daarna hebben wij in 1997 onze zoon Edward en in 1999 onze zoon Daan verloren, beiden vlak na de geboorte. Wij maakten een aantal jaren later gelukkig weer een wonder mee: de geboorte van nog een zoon, een gezonde zoon! Ook nu weer stond mijn kind voorop, ik genoot daarvan. Toen hij een kleuter werd, kreeg ik weer meer oog (en natuurlijk tijd) voor mooie andere dingen om mij heen.
En nu?
Ik zit in een fase waarin ik meer tijd wil en kan vrijmaken voor deze hobby, maar ook de mobiliteit maakt het een stuk makkelijker. Wij verhuisden naar een groter huis, met vensterbanken, dus de ruimte is er nu ook. Nu kan ik mij volledig uitleven in mijn liefde voor nostalgie. Ik wil met dit web-log andere enthousiastelingen, brocanteurs of toevallige lezers een kijkje geven in een leven met 'levenskunst'! Maar vooral hoop ik dat het inspireert om een eigen verhaal naar mij op te sturen om dit web-log een verzameling te laten worden van verhalen over 'levenskunst' en decoreren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Dank voor je berichtje! Ik zal, indien gewenst, op korte termijn reageren.
Groetjes Brocantaria